Hoezo nee?

Hoezo nee?

Voor mensen is ‘nee’ of 'foei' een woord waarmee je aangeeft dat je iets niet wilt. Je zou ook een ander woord voor nee of ‘stop met wat je aan het doen bent’ kunnen gebruiken. Toch is dit niet zo krachtig als het woord nee of foei, omdat bij ons de nee van jongs af aan is geassocieerd met een duidelijk signaal en gevoel, een grens (een tik op de vingers). Voor veel mensen-dreumessen is het een van de eerste woorden die zij leren, soms nog voor het woord papa of mama.

Maar in principe is de nee voor de hond net zo als alle andere klanken en woorden die zij horen….tenzij je er iets negatiefs op laat volgen.

In de praktijk zien we dat de nee voor de hond betekent dat jouw mens voor je gaat staan, je recht aankijkt, wijsvinger omhoog, terwijl het woord nee wordt herhaald samen met nog wat andere boze klanken. Dit wordt dan ook nog wel eens begeleid wordt met een tik op je neus of je wordt weggestuurd.. Met andere woorden, voor veel honden kondigt de nee aan dat de eigenaar vervelend (aversief) gaat doen. Leert de hond wat de eigenaar nou bedoelt? Je kunt het je afvragen…

Je hebt het vast wel eens in een reflex nee geroepen toen je bijvoorbeeld zag dat je hond eten van het aanrecht wilde stelen.

En voor sommige eigenaren lijkt het overduidelijk; ‘hij weet dondersgoed wat ik bedoel, kijk maar hij loopt gelijk weg als ik nee zeg!’ Maar misschien loopt ie weg omdat de nee betekent dat jij chagrijnig wordt? Laat de hond vermijdend gedrag zien? Probeert hij zich onzichtbaar te maken om aan de mogelijke straf te ontkomen?

Vaak moet je de nee herhaaldelijk gebruiken en als je bedenkt dat de nee in de alinea hierboven een correctie voorspelt (secundaire bestraffer), dan weet je ook dat je door het gebruik van nee de relatie met de hond aan het beïnvloeden bent. Je hond leert wel, maar niet datgene wat jij wilt dat hij leert.

Bij mensen weten we dat de nee uiteindelijk niet zo effectief is omdat je dan nog steeds bezig bent met hetgeen wat verboden wordt. Dit geldt bij de hond ook; je hond is nog steeds bezig met hetgeen waar hij van jou niet mee bezig mag zijn. Het wordt dan iets als; ‘kijk niet naar de voorbijganger, kijk niet naar de voorbijganger, kijk niet naar de voorbijganger’ En dan maar hopen dat de voorbijganger niet op jou afloopt, want dan kun je niet meer wegkijken van de voorbijganger. Daarom zie je vaak spanningssignalen bij de nee, behalve dat het een mogelijke voorspeller is van een humeurig baasje zit de hond ook in een intern conflict.

De vraag is of de mensen-nee wel nodig bij de opvoeding en training van je hond. Kun je niet beter zoveel mogelijk je nee-situaties voorkomen en gaan trainen op gedrag wat je wel wilt zien? Hoe los jij dit op?